Te vroeg castreren

Te vroeg castreren!

De AKC canine Health Foundation heeft onlangs  onderzoeken gefinancierd naar het castreren van honden op jonge leeftijd.

De resultaten daarvan kunnen het beleid op castratiegebied wel eens significant gaan beïnvloeden. In de VS is het zeer gebruikelijk al voor de geslachtsrijpe leeftijd te castreren, een beleid dat de laatste jaren lijkt te zijn overgewaaid naar Europa. ( persoonlijke noot, bij Labradoodle’s wordt rond de 9 weken gecastreerd, en dierenartsen in Nederland vinden het heel normaal om te castreren voor het half jaar.)  De resultaten van het onderzoek in kwestie suggereren echter dat er veel voorzichtiger met dit beleid dient te worden omgegaan en dan met name wat de leeftijd van de dieren betreft.

Het betrof een zeer gedetailleerd onderzoek onder leiding van Dr. Benjamin Hart naar zowel kanker als gewrichtsproblemen bij drie groepen dieren binnen een geheel ras ( Golden retriever), te weten niet gecastreerd, gecastreerd voor twaalf maanden en gecastreerd na twaalf maanden. Zoals men verwachtte aan de hand van eerdere resultaten, toonden de resultaten verhoogde kans op hemangiosarcoma, lymfoom, mestcel tumoren, en gescheurde kruisbanden (CCL) bij gecastreerde honden.

De meest diepgaande onderzoeken werden gedaan aangaande heupdysplasie bij reuen in de vergelijking van vroege en late castratie. Het risico op de ontwikkeling van heupdysplasie bleek te verdubbelen in de vroege-onzijdig groep en bovendien uit de ziekte zich veel eerder vergeleken met zowel de intacte als de laat-castratie-groep. CCL werd in het geheel niet gezien bij intacte mannelijke of vrouwelijke honden dieren of in laat-gecastreerde vrouwelijke dieren. Bij vroeg-castraten was de incidentie CCL was 5,1 procent bij reuen en 7,7 procent bij teven, wat erop lijkt te wijzen dat vroeg-castraten een verhoogd risico geeft op CCL. Kankerlymfomen werden drie maal vaker gezien bij de vroeg gecastreerde reuen. Interessant is dat de incidentie van mast-cel tumoren ( mannelijke en vrouwelijke dieren) en hemangiosarcoma( alleen vrouwelijke dieren) het hoogst waren bij de laat-castraten.

Dr. Hart’s onderzoek is het eerste dat zich specifiek gericht heeft op het tijdstip van castratie. Het is al jaren bekend dat vroeg castratie orthopedische gevolgen kunnen hebben voor honden. Met deze studie liggen de eerst bewijzen nu op tafel.

Meer informatie: www.akcchf.org

Castratie en sterilisatie ( wel of niet doen?) en wel of niet op jonge leeftijd. ( zie boven)

Steriliseren is de meest gangbare naam voor het onvruchtbaar maken van vrouwelijke huisdieren. Eigenlijk gaat het om een castratie om de  eierstokken verwijderd worden. De baarmoeder blijft meestal intact. Dit is ook aan te raden.  Alleen bij ontsteking van de baarmoeder ( of bij een andere medische noodzaak) wordt ook de baarmoeder verwijderd.  Als de dieren arts anders aangeeft, kan je vragen of hij de apparatuur eigenlijk wel heeft om de eileiders alleen te behandelen, zo niet dan zou ik op zoek gaan naar een andere dierenarts. Het beste en makkelijkste is om de eileiders laparoscopisch te laten verwijderen, dit is een lichtere operatie, en ook is het herstel sneller en minder ingrijpend. De baarmoeder verschrompelt op den duur wel als de hormonen van de eierstokken wegvallen. Bij mannelijke huisdieren worden bij de castratie de testikels verwijder.
Op dit moment is het nog helemaal geaccepteerd dat labradoodle’s worden gecastreerd op zeeeer jonge leeftijd. Ik vind dit dierenmishandeling, de pup van 12 weken oud heeft zijn hormonen nodig om goed uit te kunnen groeien en zoals u in het wetenschappelijk onderzoek hierboven gezien heb ik het totaal niet wenselijk om de puppen op zo’n jonge leeftijd te castreren, alleen maar uit winstoogmerk. ( u kunt n.l. geen pup meer krijgen van uw hond.)

Steeds vaker worden honden op jonge leeftijd – jonger dan 6 maanden al gecastreerd. Dit komt vanuit de verenigde staten ( waar ze helaas denken dat wat zij verzinnen het beste is ), waar vanwege zwerfhonden problemen het jong castreren van zowel reu las teef wordt gestimuleerd. ( wij hebben geen zwerfhonden probleem).  Voor alle duidelijkheid: met castratie word hier bedoeld het verwijderen van de testikels of de eierstokken.

Er is nogal wat in te brengen tegen castratie ( sterilisatie) op jonge leeftijd. Verder is het niet altijd noodzakelijk een hond te castreren ( of te steriliseren). In tegendeel, er is het nodige te zeggen om de hond juist in tact te laten.

Sterilisatie van een teef heeft een aantal voordelen:

•    de hond wordt niet meer loops en kan dus ook niet per ongeluk gedekt worden.
•    De hond ontwikkelt op latere leeftijd geen baarmoederontsteking of schijnzwangerschap meer. Hierdoor kan de levensverwachting van een jong gesteriliseerde hond toenemen. Baarmoederontsteking is een kwaal die vrij vaak voorkomt bij niet gesteriliseerde honden. Als een niet gesteriliseerde hond baarmoederontsteking krijgt moet de baarmoeder als nog worden verwijderd. Een dergelijke operatie gebeurt dan onder minder gunstige  omstandigheden, met alle risico’s van dien.
•    Bij sterilisatie op jonge leeftijd is de kans op het ontwikkelen van tumoren aan de melkklieren veel kleiner. Vooral teven die jong zijn gesteriliseerd ( voor de 3e of 5e loopsheid) blijken minder risico te lopen.
•    Suikerziekte ( diabetes ) komt vrijwel alleen voor bij niet gesteriliseerde teven de kans suikerziekte wordt door sterilisatie sterk verkleind.

Castratie van de reu zou mogelijk prostaatproblemen kunnen voorkomen. Hiervoor zijn geen duidelijke wetenschappelijke bewijzen. Wel is het zo dat bij chronische prostaat problemen castratie verbetering kan geven.

Natuurlijk zijn er ook nadelen aan de sterilisatie van een teef of de castratie van een reu:

•    Elke operatie brengt risico’s met zien, ook een sterilisatie of castratie. Het is verstandig hierover uitgebreid met uw dierenarts te overleggen. Denk daarbij ook aan de nazorg ( een aantal dagen geen trappen lopen, niet springen, etc.).
•    Het op jonge leeftijd castreren van reuen en steriliseren van teven geeft relatief onderontwikkelde uitwendige geslachtsdelen ( de penis en de vulva) hierdoor komen er vaker ontstekingen voor aan de voorhuid of aan de huid ronde de vulva.
•    Bij sommige honden zien we na de sterilisatie of castratie urine incontinentie. Dit kan kortere of langere tijd na de operatie opreden. Dit komt doordat de sluitspier van de blaas onder invloed van hormonen strak wordt gesloten. Door het verlagen van de hormoonspiegel na sterilisatie of castratie, sluit deze spier niet meer zo strak aan en kan er druppelsgewijs urineverlies optreden. Dit gebeurt meestal ‘nachts of als de hond ligt. ( ontspanning) . Er zijn medicijnen waarmee dit euvel kan worden verholpen, ( maar persoonlijk heb ik ervaren dat het ook blijvend kan zijn, en medicijnen niet helpen).   ( Tevens maak je met een sterilisatie of castratie littekens, deze kunnen en zullen meestal gaan trekken waardoor, de hond jaren later andere klachten heeft ontwikkeld).  Hier kan evt. geholpen worden d.m.v. I.M.T. manuele therapie zie op de home pagina  I.M.T. voor honden.
•    Na de sterilisatie of castratie verandert de stofwisseling: de hond heeft minder energie nodig. ( voeding ). Denk eraan meteen na de sterilisatie of castratie minder voer te geven ( circa 30 – 35 % minder ). Net als bij mensen geldt; wat er niet aan komt, hoeft er ook niet af! Dus meteen na de operatie; minder voer geven en eventueel later de hoeveelheid voer verhogen werkt beter dan de hond later te laten afvallen wanneer die na de operatie te dik is geworden! Dit is het gevolg van een trager werkende schildklier.
•    Dat een hond door de sterilisatie of castratie sloom zou worden is een fabeltje, zegt men, maar de realiteit leert dat je het vuurtje er uit haalt, en de hond rustiger en gezapiger wordt.
•    Een dominante teef kan na sterilisatie dominanter worden. Verder zijn er in de regel weinig gedragsveranderingen te zien. Een gesteriliseerde teef gedraagt zich zoals ze zich altijd al gedroeg in de periode tussen twee loopsheden in.( als u ineens denkt , mijn gesteriliseerde teef doet zo anders chagrijnig, honden afbijten, verminderde eetlust zoals ze zou doen als ze loops geworden zou zijn). Reken dan even uit of ze normaal gesproken loops geworden zou zijn. Deze cyclus gaat gewoon door in de hersenen ( hormonen)  alleen worden ze nu niet meer loops maar ze gedragen zich er wel naar).
•    Wanneer een hond op jonge leeftijd – een teef voor de eerste loopsheid, een reu ronde de zes maanden_ wordt gesteriliseerd of gecastreerd, groeit hij langer door. De groeischijven sluiten later, de lange botten worden langer, de ontwikkeling van het kraakbeen vermindert en de spier ontwikkeling wordt geringer door de verminderde invloed van gonadotrope hormonen ( hormonen die worden aangemaakt via de eierstokken en testikels). Sterilisatie en castratie van jong honden heeft duidelijk invloed op de ontwikkeling van het skelet: gecastreerde dieren hebben langere maar juist lichtere botten.
•    Bij de grotere, snel groeiende hondenrassen is bekend dat deze gevoeliger zijn voor botkanker. Recent onderzoek heeft aangetoond dat honden die jong worden gesteriliseerd langer door groeien en daardoor een grotere kans op het ontwikkelen van osteosarcomen hebben.
•    Hoewel de kans op het ontwikkelen van tumoren aan de melkklieren bij de teef wordt verkleind, blijft de kans op het ontwikkelen van andere tumoren op latere leeftijd groter te worden. Dit geldt vooral voor hemangiosarcomen ( tumoren in de borst, het  hart en de milt) en voor osteosarcomen. Tumoren in het botweefsel en we zien dit zowel bij gecastreerde reuen als bij gesteriliseerde teven.
•    Sterilisatie ( castratie) van een hond ( teef of reu) vergroot de kans op schildklierproblemen. ( de kosten die hieraan verbonden zijn als u medicatie zou moeten geven zijn aanzienlijk, de medicatie is erg duur en levenslang, tevens heeft uw hond  geen fut meer.
•    Bij alle honden treden er vachtveranderingen op: doffe vacht, het haar gaat krullen, vacht minder waterafstotend, waardoor hij langer nat blijft  ( gaat stinken),  haaruitval ( schildklier), futloze vacht, stuggere vacht, enz.

Na de castratie vermindert de werking van de schildklier ( dit is ook de rede dat honden dan aankomen, en minder energie hebben.

Castratie van de reu geeft niet altijd een rustiger karakter! Bepaalde vormen van ongewenst gedrag vooral angst gerelateerde gedragsproblemen zien we vaker bij jong gecastreerde honden. Met namen bij reuen die van nature wat onzeker zijn kan castratie ongewenste karakter veranderingen geven.

Volgens sommige wetenschappers is het beste moment om een teefje te steriliseren de leeftijd van circa 6 a 7 maanden. Dit is nog voor de eerste loopsheid. Bij sterilisatie voor de eerste loopsheid is de kans op tumoren van het melkklierweefsel minder dan 1 % , na de 2e loopsheid een kleine 10% en na de tweede loopsheid ruim 25%.

Bij jong steriliseren ( 6 – 7 maanden) weet je niet wanneer de eerste loopsheid gaat optreden. Ondanks dat is het niet verstandig teven te steriliseren jonger dan 6 maanden.

Als de teef bij de operatie tegen de eerste loopsheid aan blijft te zitten is de baarmoeder sterk doorbloed, wat het risico op complicaties bij de operatie vergroot.

Bij teven van grotere rassen kan de hormonale invloed op de groei een reden zijn om met steriliseren te wachten to na de eerste loopsheid, ( dit in verband met het langer doorgroeien in de hoogte).

Wanneer er wordt gewacht tot na de eerste loopsheid, is het verstandig de teef te laten opereren zo’n 3 ½ maand ( circa 100 dagen ) na de loopsheid. Dit is het tijdstip waarop de doorbloeding van de baarmoeder het minst is en er minder operatierisico is. Los van een groter operatie risico is er, als de teef dichter op de eerste loopsheid wordt gesteriliseerd, ook een kans op schijnzwangerschap, aansluitend aan de operatie. ( schijnzwangerschap is goed te bestrijden met homeopathie).

Zet voor uzelf eens alle voor- en nadelen van sterilisatie of castratie op een rij en neem aan de hand daarvan een beslissing. Het steriliseren of castreren van uw hond is echt niet iets dat er “gewoon” bij hoort. Integendeel, het is een serieuze operatie met alle nadelen van dien. Als u bel=sluit uw hond te laten steriliseren of castreren, doe dit dan niet op te jonge leeftijd. Probeer te wachten tot de hond is uitgegroeid.

Bij het op jonge leeftijd steriliseren van de hond zijn er duidelijk gevolgen voor de ontwikkeling van de hond. Dit geldt niet alleen voor de lichamelijke ontwikkeling, maar ook voor de ontwikkeling van het karakter. Pas wanner uw hond is uitgegroeid en het karakter zich heeft ontwikkelt, kunt u weloverwogen een keuze maken.

Drs. A.W. van Stuijvenberg , dierenarts.
En een beetje aanvulling van jeannet.