Over Ons
Onze honden en geschiedenis
Al 21 jaar hebben we Kuvasz teven gehad. Cheeba: een vrouwtje een heerlijke eigenwijze hond waar we mee konden lezen en schrijven. De eventuele oppas niet want die moest eerst nog de gebruiksaanwijzing leren. Ik was stapel verliefd op mijn Kuvasz meisje en we hebben samen van alles ondernomen en van alles meegemaakt. Ze ging mee naar het werk, kon alleen zijn, ging mee op vakantie, noem het maar op. Maar ik moest heel consequent zijn want anders is de Kuvasz de baas.
Maar ik wilde zo graag 2 honden toen Cheeba 10 jaar was kwam Kelly er bij. Ook een Kuvasz, een pup van 12 weken oud. Ze was heerlijk en ook lekker eigenwijs en eigenzinnig maar een lief beest totdat ze in de puberteit kwam en toen stonden ze elkaar na het leven.
De strijd werd niet beslist. Dit was wel het ergste wat er kon gebeuren. Voor de honden en ook voor mij en de omgeving. We hebben dit in redelijk goede banen kunnen leiden en Cheeba is door ouderdom op 12 ½ jarige leeftijd ingeslapen.
Kelly was daar niet rouwig om, om de enigste hond te zijn en we hebben heerlijk genoten.
Het laatste jaar ging het allemaal niet zo goed meer, ze had veel last met lopen totdat het echt niet meer ging en zij op 12 jarige leeftijd ingeslapen is. Dit was in mei 2007.
Toen had ik een probleem want er was geen kameraadje meer in huis. Na een brainstorm ging ik briefjes halen om op te hangen in de supermarkt om in de zomervakantie hondjes uit te nodigen om te komen logeren. Zodat ik weer lekker buiten kon gaan wandelen en de hondjes een logeeradres hadden, dus het mes zou aan 2 kanten snijden.
Maar onderweg op de fiets ben ik met de briefjes in mijn zak naar een kennel in de buurt gereden waar ik wist dat ze poedels hadden. Ik kon hen wel uit gaan laten. Zo gezegd zo gedaan en ik heb er direct 2 meegenomen om uit te laten. Op dat moment wist ik al dat ik een poedel zou willen, alleen was het nog te vroeg om zelf een poedel aan te gaan schaffen. Een Kuvasz was eigenlijk geen optie omdat mijn man jonge kinderen heeft en een Kuvasz moet erg consequent opgevoed worden want anders kan het nog wel eens problemen geven. En kleine kinderen kunnen nog niet de overhand hebben over een hond.
Telkens als ik op zoek was in boeken en op internet kwam ik uit op de poedel. Ze zijn makkelijk in de omgang, het zijn de slimste honden, ze verharen niet, (wat ook wel eens fijn is) ze zijn sociaal, ze zijn heel erg mooi, atletisch, je kunt er mee sporten, wandelen, ze hebben veel energie, je moet niets met ze maar je mag, grote kindervriend, vriendelijk, vrolijk, enz.
Dus ik wandel met de 2 poedels een zwarte (Mandy)en een witte (Tatum), een andere keer de zwarte en een bruine (Panama) en toen weer alleen de zwarte.
Frans mijn man, zei neem haar eens een keer mee want ik wil ze ook wel eens zien. Toen hij haar zag zei hij: "die mag niet meer weg". Nu was het geval dat als de fokker een goede baas zou vinden, dan zouden de poedels weg mogen dus dat was snel beslist. Mandy had haar intrede gedaan.
Iedereen was enthousiast over haar en ze is na een maand al mee kamperen gegaan in Italië. Daar heeft ze 3 weken los gelopen op de camping en meegevaren in de boot, op het strand gelegen enz. Ze was de ideale hond, en kreeg van iedereen positief commentaar en iedereen ook de" Italianen" stonden voor haar stil, want als je een Koningspoedel neemt hoor je alleen maar van iedereen zonder uitzondering"DIE ZIE JE BIJNA NIET MEER"," wat een leuke hond".
De donkerbruine poedel is intussen ook geplaatst, zij is de moeder van Mandy, en doordat mensen Mandy zagen hebben ze Panama opgehaald en zij is naar Limburg verhuisd en heeft het daar erg naar haar zin.
Bij bijna iedereen roept het herinneringen op, de dierenarts zei zelfs:"wij hadden er vroeger ook een". En wat zijn ze lief.
Eigenlijk wilde ik graag een pup, maar die waren er op dat moment niet. En Mandy was zo lief, en ook nog jong genoeg om eventueel een nestje mee te krijgen, (wat ik ook heel graag wilde) dus het was snel beslist.
Frans mijn man wilde graag ook de witte poedel er bij nemen, maar ik hield dat een beetje af, want als we een nest zouden krijgen dan hadden we er misschien wel 3. Maar ze bleef maar bij ons in gedachte, ook omdat we wisten dat zij veel aandacht en wandelen nodig had en in de kennel kreeg ze dat wel maar bij ons meer en 2 honden is zo leuk. Dus hebben we in september ook Tatum gehaald op proef, nou ja op proef, als het echt niet zou gaan met Mandy dan was de proef mislukt, maar die kans zou klein zijn, want ze konden elkaar al en het zijn supersociale honden, er zit geen kwaad in.
Tatum had het in het begin wel een beetje moeilijk want ze was al 7 ½ jaar, en eigenlijk alleen de kennel gewent. Was ook niet helemaal zindelijk, en "zit" of "kom hier" was er niet bij. Ze was een beetje een ongeleid projectiel. Maar daar is snel verandering in gekomen. Ze luistert uitstekend, "komt hier", en kan "zit", en "sta", is zindelijk en als ik er nog extra energie in steek kan ze nog veel meer leren. Verder is ze niet moe te krijgen en wil alleen maar mee en rennen achter een bal aan, ze vindt het heerlijk om weg te zijn.
Het ging dus prima.
Mandy zou in september loops worden en dan zouden we haar eventueel kunnen laten dekken, maar mevrouw had daar geen zin in en Tatum was net loops geweest, voordat we haar kregen.
We waren dus in afwachting wanneer Mandy loops zou worden. Dat is rond de jaarwisseling geworden, en Tatum dacht: dan kan ik niet achterblijven en werd ook loops op 8 januari. Mandy is op 8 januari 2008 voor de eerste keer gedekt en op 10 januari 2008 nog een keer. Hier hebben we onlangs een nest van gehad en ze zijn allemaal goed geplaatst en daar zijn we erg blij mee. A.s. 17 mei 2009 komen we bijna allemaal bij elkaar aangezien ze nu een jaar oud zijn en ik ben benieuwd hoe ze allemaal geworden zijn.
Bij de foto's kan iedereen de poedelreunie zien en hoe super het allemaal was, 7 van de 9 pups waren aanwezig plus nog een paar niet poedels waren erbij.
We hebben gezellig een bakkie gedaan en gewandeld. Gelukkig was het aardig weer en was het een hele gezellige dag met allemaal mensen die zeer gelukkig met hun hond waren.
Dat was eigenlijk de kroon op ons nest, want dat is toch waar je het voor doe.
Labradoodle!
Mandy is daarna nog een paar keer loops geweest en geen vuiltje aan de lucht, maar de laatste keer was ze helemaal wild, ze wilde perse gedekt worden gewoon huilen in de auto als ze een reutje zag.
We zijn gezwicht omdat we zo'n goede ervaring gehad hebben met haar en met het nest.
We hebben Mandy laten dekken door een F1b labradoodle ( zie foto van Ketchup ) ze zijn geboren op 11-12-2009 en het zijn er 13 geworden, ahum hier hadden we niet op gerekend.
Maar de bevalling is goed gegaan. En Mandy en wij hebben genoten en vreselijk hard gewerkt. Ze groeien tegen de klippen op. Een belangrijk component daar in is dat bij het vorige nest hadden we brokken honden maar nu krijgen moeder en de kleintjes vlees te eten en dat gaat zoveel beter, NOOIT MEER BROKKEN!
Het nest was rustiger, sliepen langer door, zagen er schitterend uit, en hebben een super start gehad.
Wat ik zelf merk aan de volwassen honden, ze hebben minder ontlasting, hardere ontlasting, lopen niet meer een virus op van een andere hond ( diarree) de vacht is mooier, ze vinden het heerlijk, geen oorontstekingen ( misty had dit regelmatig).
Van andere honden hoor ik hetzelfde plus geen incontinentie meer, geen moeite meer om aan te komen ( bij te magere honden), nierproblemen lossen op en ga zo maar door.
Met 11 weken was de laatste labradoodle geplaatst en naar mijn gevoel zijn ze allemaal naar goede baasjes gegaan. Dit is voor ons erg belangrijk.
Spetter de bruine Standaard Poedel
Zij wordt waarschijnlijk als het allemaal lukt dit jaar 2010 gedekt maar we zijn er nog niet uit of we een doodle doen of een poedel, ze zijn beiden leuk en super van karakter en zien er ook mooi uit, het is alleen de vraag of we genoeg "leuke en goede baasjes" kunnen vinden voor een nestje poedels, voor de doodles is dit inmiddels duidelijk dat dit wel gaat lukken.
Komt nog bij dat Frans toch wel graag een doodle zou willen houden om te zien hoe die zich gaan ontwikkelen qua karakter, vacht, enz.
Hier zijn we nog even over in dubio, maar komt tijd komt raad, we wachten even af wanneer ze loops wordt, dit zou kunnen net na de zomer of het najaar.
Voorlopig gaan we genieten van vele lange wandelingen, en hopelijk mooi weer deze zomer, en veel gezondheid en plezier van onze 4 mooie en lieve schatten.
GOLDEN DOODLE
Spetter is gedekt door een hele leuke en mooie reu een Golden Doodle, F1. Dit geeft in combinatie met onze Poedel een F1b.
Van deze generatie verwachten wij dat ze toch wel voor 98% allergie vriendelijk zijn en zullen dus ook niet of nauwelijks verharen.
De mannetjes hebben een wat lossere vacht dan de vrouwjes, zij zullen dus iets meer krul krijgen, op 1 vrouwtje na.
De karaktertjes zijn super, er zitten een paar uitvinders bij een paar makke beren, en ook een paar volgers, dus mooi verdeelt.
Beide ouders zijn gezond en heel sociaal, we hebben 8 mooie zwarte pups gekregen, 5 vrouwtje en 3 mannetjes. Op dit moment zijn ze 5 en 1/2 week oud en ze doen het heel goed.
Natuurlijk worden ze grootgebracht met vlees, dit geeft hen een prima start en als iedereen het volhoud dan hebben ze ook een leven zonder kleine kwaaltjes en worden ze uiteindelijk ook ouder.